Şair Emine Erbaş, yaşama veda etti; 16 Ocak 1935’te İstanbul Kadıköy’de başlayan yaşamı 15 Aralık 2020’de İstanbul’da son buldu. Emine Erbaş, uzun zamandır kanser tedavisi görüyordu…

     Ürünlerinde zaman zaman, Osmanağaoğlu imzasını da kullandı. Acıbadem Onuncu İlkokul, Kadıköy Kız Enstitüsü, Beyoğlu Olgunlaşma Enstitüsü mezunu. Ankara Tıp Fakültesi Öğrenci İşleri Bürosunda memurluk, Kaman Çağırköy İlkokulunda öğretmenlik, DDY Haydarpaşa Müdürlüğünde memurluk yaptı.

Şiirlerini 1959’dan bu yana Türk Sanatı, Hareket, Karşı, Eşik, Şiir Ülkesi, Kıyı, Yazıt, Yaba Öykü, Varlık, Türk Dili Dergisi, Düşlem, Güzel Yazılar dergilerinde ve Düş Kent Fanzin’de yayımladı.

     Yayımlanan şiir kitapları; Perizat Hanım Akasya, Rüzgârın Yazdığı Suya, Denizin Kalbi, Öpüyorum Sizi Parçalanmış Ağzınızdan, İstanbul Annem, Korkuya Doğru Yürüdüm, Aşk Lirikleri, İnce Zamanlar, Yarınki Rüyam Ol adlarını taşıyor.

    Ah güzel imge, tutkuların döşeği / bir ön bilici olmalı şair, tül gece // sokak fenerine asan kendini / derisi yüzülen alevler içinde diyen Emine Erbaş’ın imgesel ışığını kalbimizde saklayacağız.

    Anısına saygıyla.

*

AY BATARKEN ÜŞÜRÜM BEN  

 

Ellerinde ölür kim

bir şair dururken

Onun tanrısı kim bilir

ölü güvercinlerle dolu ağzı

yeryüzü diye bir şehir

Su yaralı kuşları aldı koynuna

ona yazılmıştı sonsuzluğu uçurumun

gözlerime konmaz mısınız siz hiç

kim ölür bir şair dururken

Şiba'nın günlüğü düştü elinden

insan bir ölü istiridyedir

uçun kuşlar uçun ömrüm nehir

ay batarken üşürüm ben

Emine Erbaş