Türkiye’nin en yaşlı Maraton koşucularından olan Devrekli Safter Kartoğlu için Belgrad Ormanları’nda doğum günü etkinliği düzenleniyor. Maraton koşucularının saygı ve sevgi duyduğu Safter Baba’nın 91’inci yaş günü dolayısıyla düzenlenecek olan programda koşucular ‘İyi ki doğdun Safter Baba’ demek için 6 kilometre boyunca koşacak. ‘Şairler şiirlerini sözcüklerle yazarlar, biz koşucular şiirlerimizi adımlarımızla yazarız’ diyen ve 91 yaşında olmasına rağmen koşmaya devam eden Safter Baba, son röportajlarından birisinde koşmayı çok sevdiğini söyledi.

EŞİ İÇİN HER YIL SEVDA MARATONU DÜZENLİYOR

    Devrek ilçesinden olan ve Çanakkale’de memurluktan emekli olan Safter Kartoğlu , vefat eden eşini de doğum gününde ‘Sevda Maratonu’ düzenleyerek anıyor. Sevda Maratonu ile ilgili önceki röportajlarında konuşan Safter Baba, “"Gençliğimde sporun her dalına ilgi gösterdim. Ama maraton farklıydı. Hürriyet Gazetesi Dedeler Koşusu’nda 1’incilik elde ettim. İstanbul Masterleri Atletizm Kulübü’nü kurucu üyesiyim. Ama artık yalnızca rahmetli eşim Cahide Kartoğlu için koşuyorum. Aile dostlarımız Şükran- Cengiz Eryılmaz, Perihan- İbrahim Aydın çiftleri, İlhan İnan, Mansur Ocakoğlu, Fehmi Altıkulaçoğlu da bana sevda maratonunda eşlik ediyor. Maratonumuz Eceabat’a 20 kilometre kala başlıyor. Koşarak Eceabat’a geldikten sonra feribotla Çanakkale’ye geçiyoruz. Onun çocukluğunun geçtiği mahalleyi ziyaret edip, dolaştığı sokaklarda geziyorum. Okulunu ziyaret ediyorum. Eşimle Çanakkale ziyaretlerinde yaptıklarımızı, sanki yanımda o varmış gibi tekrarlıyorum. Günün sonunda da kabrini ziyaret ediyorum. Onunla konuşuyorum. Ona olan hasretimi haykırıyorum ve bir sonraki sevda maratonunun sonunda yeniden buluşmak üzere veda ediyorum. Bana eşimle yaşadıklarımı hatırlatan sevda maratonlarını ölünceye dek sürdüreceğim” dedi.

SEVENLERİ ONUN DOĞUM GÜNÜNDE FARKLI BİR ETKİNLİK YAPMAK İSTEDİ

    Safter Baba’nın sevenleri, 91’inci yaş günü nedeniyle farklı bir etkinlik düzenlemek istedi. Kızı Can Kurtoğlu, sosyal paylaşım sitesi üzerinden yaptığı paylaşımda “Baba, sen üç çocuğunun; Güven’in, Ümit’in ve benim babamken, sadece çocuklarını değil bir anne gibi bütün insanları kucakladıkça, şiir gibi koştukça, daha hepimiz uyurken sen kalkıp yollara düşüp güneşi doğurdukça, bilgini, görgünü, okuduğunu, yaptığını paylaştıkça, Cumhuriyet’siz bir günün olmadıkça, umut oldukça, emek verdikçe, iyiliği yaydıkça, adaleti aradıkça, ezberleri bozdukça, insan kalarak yaşadıkça bir sürü evladın oldu. Azmine, aşkına, inceliğine, iyiliğine tanıklık eden ya da bu hasletlerini kulaktan kulağa duyan, seni bilen, seninle çoğalan her kim varsa hepsinin Safder Baba’sı oldun. Koşarken derin bir nefes aldın; “Hah” dedin. Bu senin merhaban oldu. Yoluna çıkan insanlara, doğaya, kurda kuşa, toprağa yaprağa... Bizden de sana hayat dolu bir “Hah” baba. Bu arada, seni yazdığım kitap; “Safder” matbaadan dün bana geldi. Baba, sen zaten yaşayan bir sanat eserisin. Benimki hikâye. İyi ki doğdun. Son zamanlarda, koşucu genç arkadaşının yazdığı, o çok sevdiğim seslenişle bitirmek istiyorum: Peşindeyiz baba!” dedi