ŞAKA GİBİ

            Tanrı aşkına, bu memlekette açılım diyerek teröristlerle masaya kim oturdu?

            Bu sorunun yanıtını veremiyorsanız, yazık bu milletin geleceğine!

            Dolmabahçe görüşmeleri, yurt dışı görüşmeleri ayyuka çıktı. Üstelik devletin televizyonuna terörist başının kardeşini çıkarıp konuşturdular. Suçlu kim? Çamur at izi kalsın örneği CHP elbette!

            Ülkenin dünyaca tanınmış yazarına Nobel’i çok görenler, kafasında ve yüreğinde barış dışı her şeyin yer aldığı birini ortaya atıyorlar. Gerçekten de şaka gibi…

            İstanbul’un seçimle işbaşına gelmiş başkanını masa başı oyunlarla etkisiz hale getirme çabaları var son günlerde. Zannediyorlar ki, İstanbul’u geri alırlarsa büyük zafer de onların olacak! Güler misin ağlar mısın? Bu millet kurguladığınız o sahte düzeni yutar mı?

            Bu ülkeye en yakışan düzen elbette ki parlamenter sistem! Elbette ki çağın gereğince bilime kapılarını ardına kadar açan bir parlamenter sistem. Altılı masanın tek adayı ve beş yardımcısı. Her birinin tek ses, tek yürek olduğu demokratik bir yönetim biçimi…

            Şimdi gözler Ocak ayının son günlerinde. Altılı Masa ortaklaştığı bir takvim üzerinden adayını açıklayacak. Her şey çok güzel olacak dolayısıyla.

            Terörle odaklandırılıp İmamoğlu hakkında soruşturma başlatanlar işi daha da ileri götürüp mecliste bulunan bir siyasi partinin de seçim arifesinde hazineden alacağı yardım paralarına el koydular. Madem terörle ilişkisi vardı, bu zamana kadar neden bekleyip de düğmeye basıldı? Gerçekten de şaka gibi…

            İktidarın güç kullanımı konusunda öylesine olanakları var ki, akıl alır gibi değil. Yargı elinde, yürütme elinde hele de saraydakinin bir tek imzasıyla iş bitiriliyor artık. Parmaklarını şıklatması yeter..

            İktidarın yirmiyi aşan yılında neler yaşanmadı ki!

            Yolsuzluklar diz boyunu aştı.

            Devletin paraları, bir avuç insana peşkeş çekildi.

            Para sayma makineleri bulundu kimilerinin yatak odalarında.

            Cemaatlerle iç içe oldular. Dini devlet işlerine karıştırdılar.

            Kıyafet sorunu olmayan memlekette kıyafet diyerek başı açıklarda kabahat aradılar sürekli.

            Tacize, tecavüze göz yumdular, fikir ayrılıklarına tahammül edemediler hiçbir zaman…

            Yolları, köprüleri para basan makine gibi gördüler. Geçenden aldıkları yetmez gibi geçmeyenden de tahsil ettiler dolaylı yollardan…

            Kendi kanalı gibi kullandıkları devlet televizyonu için milletten pay aldılar…

            Herşey şaka gibi ne yazık ki!