Yaşamak bir can sıkıntısı mıdır be "ömür" hanım?

yaşamak zor bir uğraş olsa gerek hele bu devirde...

nefes almanın bile bu kadar zor olduğu bir iklimde kat be kat artan sorumluluklarımızla daralan yada daraltılan dünyamız...

Her gün yeni bir şehit haberi duymak artık ne kadar sıradan ve alışageldik bir durum.

yaşamak zor be dostum bu memlekette hakettigince.

Ama belki de kolay beklentilerini başkalarının diline, gözüne kucağına bırakanlar için...

bilinmez oldu telaşımız bile.  Her gün bir koşuşturma içinde yitip giden hayat dolu yüreklerimiz. 

kafalar eğik,  yürekler acı dolu,  gözler nemli,  bayramlar bile rutin...

bahar mevsimini yaşamadan kışa erişir olduk ya böyle işte arası kalmadı hiç bir şeyin. 

kaybettik şarkılara şiirlere ilham veren o sessiz sade ve bildik her şeyi.

sonbaharın hazanı, düşen sararmış gazelleri arasında yürüyemez olduk.

yaşadığımız şehirler nefessiz bırakıyor bizi.  het taraf pejmurde bakımsız dağınık.  Her gün aynı şehirde bildik bir mevsime uyanmak ne kadar ağır.. .

mutsuzluk sarmış, beklentileri kararmış bir güruh...

Küçük ve güzel devregim benim. sılada özlemiyle yananlar varken nedir bu çaresizliğin.

emekli ve çay ocaklarında tüketilen katma değersiz bir yaşam mı beklentiniz.

biçimsiz yanyana yükselen görüntüyü tamamlamış gibi tüm yolların.

Yağmur yağsa yüzecek kadar olur yağmasa her gün cam silersin kesin.

yaşamak lazım kesin ama Ataol Behramoğlunun dizelerinden demlenerek...

Nasıl derseniz işte tam da böyle...

Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:

   Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi

   Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten

   Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği

   İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne

   Denize saatlerce bakabilir, bir kuşa, bir çocuğa

   Yaşamak yeryüzünde, onunla karışmaktır

   Kopmaz kökler salmaktır oraya

   Kucakladın mı sımsıkı kucaklayacaksın arkadaşını

   Kavgaya tüm kaslarınla, gövdenle, tutkunla gireceksin

   Ve uzandın mı bir kez sımsıcak kumlara

   Bir kum tanesi gibi, bir yaprak gibi, bir taş gibi dinleneceksin

İnsan bütün güzel müzikleri dinlemeli alabildiğine

   Hem de tüm benliği seslerle, ezgilerle dolarcasına

İnsan balıklama dalmalı içine hayatın

   Bir kayadan zümrüt bir denize dalarcasına

 Uzak ülkeler çekmeli seni, tanımadığın insanlar

   Bütün kitapları okumak, bütün hayatları tanımak arzusuyla yanmalısın

   Değişmemelisin hiç bir şeyle bir bardak su içmenin mutluluğunu

   Fakat ne kadar sevinç varsa yaşamak özlemiyle dolmalısın

Ve kederi de yaşamalısın, namusluca, bütün benliğinle

   Çünkü acılar da, sevinçler gibi olgunlaştırır insanı

  Kanın karışmalı hayatın büyük dolaşımına

   Dolaşmalı damarlarında hayatın sonsuz taze kanı

Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:

   Yaşadın mı büyük yaşayacaksın, ırmaklara,göğe,bütün evrene karışırcasına   

   Çünkü ömür dediğimiz şey, hayata sunulmuş bir armağandır

  Ve hayat, sunulmuş bir armağandır insana hepinize nefes alabileceğimiz güzel yarınlar dilerim.