CESARETİYLE YAŞAMAYAN ESARETİYLE ÖLÜR! demiş Yavuz Sultan Selim Han…

İçinden geçtiğimiz süreç cesareti pahalı ve lux kılıyor olsa da bu noktada sanırım bir şeyler yapabilen omurgalı dik duruş sahibi insanlara fazlası ile ihtiyacımız var.

  Her ne görüşten olursa olsun dik duran ve ödünsüz ama önyargıdan uzak çağdaş insanlara ve toplumda bu görüntüyü devamında hoşgörüyü yakalayabilmek için mücadele etmemiz gerekiyor.

  Fakat bir yüz bulutu sarmış gibi heryeri. Puslu, sisli havada yol almakta zorlanan araçlar gibi bir gün sonrasının hesabını yapamaz olduk.

İnsanlarımız tedirgin, ürkek…

şimdi bir şehir düşün etrafında duvarlar
yalanlarla yaşayan yapayalnız insanlar… ne kadar zordur nefes almak, ağırdır geçirilen her an mutlaka.

Zihnin kaşifi ve psikanalizin babası Sigmund Freud, uygarlığın bir hoşnutsuzluk ve insanı mutsuz eden bir şey olduğunu söyler. İçgüdülerini bastırmak zorunda kalan insan, uygarlık karşısında bakalım nasıl bir sınav verecek? Uygarlığın eriştiği noktada bu gelişimin neresinde olduğumuz konusunda herkesin cümlesi var olmalı. Verilecek cevaplarada illaki yapılacak eleştiriler… Ama ben kendi adıma konuşursam uygarlığın ayağınıza serdiği bu kadar nimete yan gözle bakmak ve bu gelişimin uzağında kalmak çok şey kaybettiriyor bize.

   Evet, duvarlar ne kadar uzaksa sanırım o kadar huzurlu olacağız. Sorunlar hep varolacak ama temennim insan kaynaklı olsun. Özgürce hesabı yapılacak, yürekli insanlarla dolu vatan ve millet idraki ile birlikte yaşamanın yolunu bulmuş, mesut insanların yaşadığı müreffeh bir ülke temennisi ile sağlıcakla kalın dostlar…