On yıl oldu tanışalı, paylaşalı… devamlı hareket halinde, elleri kafası ile yarışan tezcanlı dostumla.

 Dinlediğini düşündüğü dost meclislerinde dahi yoğundur kafası, yapılacak illaki bir şey vardır. Aksaklıklardan hiç hoşlanmayan benim gibi ortası olmayan bir can dost…

 6 mayıs cumartesi günü 10. kitabı “Kiraz aldım dikmeden - Devrek Türküleri” için tertip etkinliğe katılmak ve bu güzel günününde yanında olmanın keyfini yaşadım.

Bu emeğin içinde olan herkes o paylaşımda yerini almış idi.

Türkülerimiz, özümüz yüreğimizin bam teli, başımızdaki sevda telinin adı...Türküler umuttur, aşktır, özlemdir, hasrettir, vefadır…

Kıvrım kıvrım akan bir nehir gibi, yüreklerde dolanan sılaya doğru uzanan bir uzun yoldur, kıvrıla kıvrıla akan bir dere gibi…

Yüreğin gurbetinde yetişen, özlemleri kor kor demet demet sunan hasret çiçeğidir…

Yaşama sevincinden tutunda, ölüm acısına kadar, vefayı vefasızlığı, hasreti, özlemi, sevgiyi, inancı, direnci, aşkı, dostluğu, yiğitliği, mertliği kısaca insana dair herşeyi türkülerle yaşar hissederiz.

Türkülerimiz bize kendimizi anlatan yürek sesimiz… Her türkünün mutlaka bir hikayesi var ve dostumun derlermiş olduğu bazı türküleri dinlerken o hikayeye erişebilmek  ne kadar güzeldi. Köyünü, evini, babasını, annesini görmek…

İbrahim TIĞ ve arkadaşlarının ortaya koyduğu bu emek o kadar kutsi ki yok olmaya terk edilmiş kültürel değerler gün ışığına kavuşturuldu. Ve bu çalışmalar aynen devam edecektir.

Ortaya konulan emeğin Devrek adına değeri bir başka boyut. Ve her kim olursa olsun bunu siyaseten yada başka bir sebeple görmezden gelme hakkına sahip değildir. Ben kendi adıma bu eserin meydana gelişinde emeği olan herkesi ayakta alkışlıyorum…

Var ol kıymetli dostum şiirleri, türküleri ruhuna kavuşturmaya devam et hep...

Defne’m Yüksel Kocaman’dan imzasını ve öpücüğünü alırken...