Eğitim pahalı, çok masraflı bir iştir. Hele mesleki eğitim daha da çok para ister. Atölyelerde yapılan uygulamalarda kullanılan şalter, buton, kontaktör gibi gereçler 2-3 defa kullanılınca işe yaramaz oluverir...

     1989 yılında öğretmenliğe başladığım Edirne Uzunköprü ilçesindeki meslek lisesinde pratik uygulamaların yapılabileceği deney/temrin setleri hemen hemen hiç yoktu.

     1995 yılında Bolu İzzet Baysal Meslek Lisesinde çalışmaya başlayınca elektrik bölümünde hummalı bir çalışma gördüm. Tüm öğretmenler elbirliği yaparak elektrikle ilgili deney setleri üretiyordu. İşin başında da bölüm şefi Sayın Hamdi Ayyürek Bey vardı.

     Bölüm adeta bir fabrika, imalathane gibi çalışıyordu. O zamanki aklımla bu işlerin ne kadar kıymetli olduğunu pek takdir edemiyordum…

     Sayın Hamdi Bey öğretmenimi 1982 yılında tanıdım. O zaman çok dinamik, azimli, enerjik, disiplinli bir öğretmen imajı çiziyordu. Lise ve üniversiteyi kaliteli / köklü okullarda bitirmiş olduğu için derslerini çok verimli işlemek için uğraşırdı.

     Kendisi 3 sene boyunca çeşitli derslerime geldi. Bir kere izinli, raporlu olduğunu görmedim desem yeridir.

     Giyimiyle, davranışlarıyla tam bir meslek öğretmeniydi. Bolu Meslek Lisesinde çok faydalı işler yaptı. Bölüm şefliği, müdür yardımcılığı derken il milli eğitimde de müdür yardımcısı olarak görev aldı…

     Elginkan Holding (ECA) 2000’lerin başında Bolu’da çok nitelikli bir mesleki-teknik eğitim kurumu açtı. Burada binlerce kişiye hiç para talep etmeden üst seviye kurslar / seminerler verildi. Bu işlerin organizasyonunu Hamdi Bey başarılı şekilde yaptı...

     Bu ülkede çalışkan insanlar hiçbir şekilde sevilmediğinden O’nu da harcamaya çalıştılar. Sessizce kenara çekildi. Bir - iki sene sonra bu kurum işe yaramaz hale döndüğü için Elginkan tarafından tasfiye edildi… Bu konuyu da uzun yazıp okurların canını sıkmayayım.

     Maalesef bazı ülkelerde başarılı işler yapanlar hep ezilir, üzülür, kirletilir…

     Çalışmaktan, üretmekten, öğrenmekten bıkmayan bir mizaçta olan Hamdi Bey şu anda emeklilik günlerini yaşamaktadır. Kendisiyle ara sıra telefon ile görüşebiliyorum. Yaşama enerjisini hiç kaybetmedi. Bazen Bolu’da, bazen İstanbul ya da İzmir’de evlatlarının yanında huzurlu günler geçiriyor.

     Kendisi benim örnek aldığım, rol modeli olarak gördüğüm nadir insanlardandır.