Nüfus 30 milyona dayanmış. Yüzölçümü 1 milyon metrekare. 
Güney Amerika kıtasının kuzeyinde. Ilıman iklim kuşağında..
Geniş ovalara sahip, tarım ve hayvancılığa oldukça elverişli..
Birçok ekonomik olanaklara sahip olan bir  ülke Venezüella.

Sahip olduğu coğrafyasının yüz ölçümünün % 40 ormanla kaplı..
Önemli oranda değerli metalik maden yataklarına sahip..

Tarım ve hayvancılığa gereken değer verilmemiş. Halk üretmiyor.
Gerekli gıda maddeleri dışarıdan ithal ediliyor. Fiyatlar çok pahalı. 
Maden rezervlerine yatırım yapılmamış. Yeterince üretim yok.
Çelik ve oto sanayi dışında sanayi üretimi yok denecek denli az.

Varsa yoksa petrol. Var olan başka ekonomik seçenekler de var.
Ancak hiç biri devinime geçirilmemiş. Sanayiye dönüştürülmemiş.

Petrol rezervinde dünya lideri. 300 milyar varil rezerve sahip. 
Yeni bulunan petrol yatakları ile Suudi Arabistan’ı geride bırakmış.
Toplam ihracat ( dışsatım) gelirlerinin % 95’i petrolden sağlanıyor.

Bu gelire dayanarak eğitim parasız ve 14 yaşına değin zorunlu.
Halka, nerdeyse bedava, bir Cent ücretle ucuz petrol dağıtılıyor.
Türkiye ile karşılaştırıldığında petrolün litresi üç kuruş dolayında.. 

2013 yılında petrol fiyatları 100 dolar, gelir yılda 100 milyar dolar.
2016 yılında ise dünya petrol fiyatları 35 dolara gerilemiş durumda.
Dolayısıyla petrole dayalı ekonomide gelir üç kat azalmış durumda..
Buna bir de 2015 ve yılında yaşanan aşırı kuraklık eklenmiş durumda.  

Venezüella da siyasal düzen, Bolivarcı Sosyalist Halk Demokrasisi..
2000’li yıllarda, Devlet Başkanı Hugo Chavez’in kurduğu sistem işliyor..
Ülkede ve dışında sisteme muhalif çok güçlü gruplar etkinlik içinde.
Venezüella, dünyanın her yerinde olduğu gibi ABD ambargosu altında.
ABD küresel şirketleri ile Venezüellalı iş adamları çıkar birliği içindeler.

Ülkenin en büyük sendikaları, emperyalist işbirlikçilerle birlikteler..
Halkçı ekonomik model, içerden ve dışarıdan hedef alınmış durumda..
Yıllık enflasyonun % 400’e çıktığı Venezüella ekonomik çöküntü içinde..
Kriz sonrası halkın önemli bölümü de yönetim karşıtı tutum içinde..

Venezüella’da, gıda depoları yağmalanıyor.. Ölümlü olaylar yaşanıyor.
Sağlık hizmetleri durmuş; hastanelerde hastalar büyük çaresizlik içinde.
İlaç sağlanamıyor. Elektrikler gün boyu kesik, ameliyatlar yapılamıyor.
Haftalık çalışma süresi önce dört güne, nisan ayında ise iki güne indirildi  

2013’te Chavez sonrası devlet başkanlığına Nikolas Madoru seçilmişti.
2015 Aralık’ta yapılan seçimde, sağ muhalefet çoğunluğu sağlamıştı.
Yaşanan olaylar sonrası, Devlet Başkanı Madoru  Anayasa’yı askıya aldı.   

“Dünyanın Efendisi’nin” istediği ortam tam olarak gerçekleşmiş durumda.
ABD ablukası sürüyor; iç siyasal ve sermaye muhalefeti sokaklara hakim..   
12 Mayıs 2016’da Brezilya Başkanı’nı, parlamento görevinden alınmıştı.
Parlamento tarafından görevden alınan Dilma Rousseff da sosyalist görüşlü..
Rousseff, 2010’da  Sosyalist Başkan da Silva Lula’nın desteği ile başkan seçilmişti.

Castro, Chavez, Lula, Morales  ile esen Latin  Rüzgarının sonuna mı geliniyor?
Emperyalizmin acımasız baskısı ve iç işbirlikçilerin oyunu sürecin sonu olabilir..