Erdal Atıcı

Tam 91 saat sonra...
Kadıköy Belediyesi Arama Kurtarma ekibinden Nusret Aksoy yaşananları anlattı: 
"İlk çığlık sesini duydum. Arkadaş eğildi, ‘Kimse var mı’ diye sordu. ‘Ben Ayda, iyiyim’ dedi. ‘Tamam Ayda’ geliyoruz dedik. Elini salladı, ‘İyiyim ben’ dedi. İlk sesini duydum." 
Sonra Ayda yerin altından, buz gibi beton yığınlarının altından güneşe, bulutlara, masmavi gökyüzüne ve altın madenine çokaşır gibi çalışan yüreği temiz, insan olmanın erdemine ulaşmış arama kurtarma çalışanlarına, o güzel insanlara merhaba dedi...
Hayata 91 saat aç ve susuz kalarak direndi. Gecenin gündüzün bile belli olmadığı karanlıkla kalarak direndi. Ağlayarak gücünü tüketmek yerine sabırla ve metanetle bekleyerek başardı...
Bir gün önce kurtarılan Elif Bebekle Ayla bebeğin fotoğraflarını camlatıp asın duvarınıza ve unutmayın bir an bile yaşamanın direnmek olduğunu... 
Bu dünyada yaşama tutunmanın ne demek olduğunu... İşleriniz mi iyi gitmiyor o fotoğrafa bakın...
Moraliniz mi bozuk...
Gelecekten kaygılı mısınız, o fotoğraflara bakın...
Ve en önemlisi çocuklarınızı ve torunlarınızı ara ara o fotoğrafın başına toplayıp, yaşama tutunmak üstüne en ateşli konuşmalarınızı yapın...
Ve direnmek üzerine en güzel hikayeleri ekleyin...
Elif ve Ayda hepimizin umudu oldu. Birlik, olmanın, dayanışmanın ortak sevinci...
Çok yaşa sen...
Elif, Ayla... Çok yaşayın çocuklar...