İbrahim Tığ

 

Ne güzel yemek ve tatlılarımız var!

Türk insanı olarak yemeyi seviyoruz, adını bilmesek de…

Arkadaşlarınızla bir yemek mekanına gittiniz. Garson gelip sordu:

-Ne alırsınız?

-Kadınbudu

Siz:

-Hanım Göbeği

-Siz efendim?

-Domalan

-Bey efendi siz:

-Kerhane Tatlısı…

Gerçi; Genelevin karşılığı Kerhane ya da Karhane değil "Kerhhane" kelimesidir. Arapça olan "Kerh" kelimesi ise tiksindirici ve iğrenç demektir!

*

Köfteyi kadın buduna benzetmek propafandadır aslında. Tatlı niyetine adını bir daha anmak istemeyişinin bir nedeni olmalı…

-Çükündür!

Sonra:

Lokma!..

Kimisi hayrına, kimisi sevabına döktürürmüş bu tatlıyı…

Gaziantepliler bu tatlıya “Pisik taşşağı” derlermiş.

Erotik değilse nedir bu?

Bu yüzden Gaziantep Mutfağı zengindir.

*

Bazen de bazı tatlıları isterken çekinirsiniz…

-Kerhane Tatlısı lütfen!..

Ya da başkasına hakaret sayılabilecek “Kısır”ımıza  ne demeli…

*

Şimdi bir kez daha yineleleyim şu tatlı ve yemeklerimizi:

Vezir Parmağı

Kerhane Tatlısı

Genç Kız Rüyası

Babagannuş

Analı Kızlı

Yengen

Kaçamak

Şıllık Tatlısı

Kedidili

Çükündür

Kadınbudu Köfte

Domalan

Kol Böreği

Tükürük Köftesi

Tırnaklı Pide

Lokma

Kısır

O…u Helvası

Sandal Sefası

Boklu Kebap

Hanım Göbeği

Dilber Dudağı

Sütlü Nuriye!

*

Sütlü Nuriye deyince aklıma, sütyen ile sutyen’in karıştırılması geldi.

Fransızca anlamındaki “soutien-gorge”dangeldiği için “sutyen” yazılması öngörülen sözcüğün “süt” ile ilgisi olmadığını, bu nedenle de “sütyen” şeklinde yazılamayacağını da herkesin bilmesi lazım!...