Eskiler ; zaman ne  çabuk da geçti,

Derlerdi de !

Bunlar ne diyor,derdim.

Şimdi,biz aynı duruma geldik;

Ulan..Bunca sene ne çabuk da

Geçti bee..

Diyoruz !

Yukarıda yazdığım “Eskiler “ kelimesinin

Doğrusu ; “ İhtiyarlar “ da ,

Kendime yakıştıramadığım için

Öyle yazdım.

Hoş ihtiyar filan değiliz de !

Her neyse,

Çabuk geçen bu seneler,

Engüzel şekilde

Devrek ve Köylerinde geçti.

Gökçebey’ de benim için Devrek,

Ve Devrek kadar sevgili.

Çolakpehlivan köyündeki vekil öğretmenliğim,

Ali’nin dedesi Recep amca ( Akyaz),

Üniversite 1.sınıfta beklemedeyim,

Rahmetli Necati Yalçın hocam,

Beni Çolakpehlivan köyüne vekil öğretmen olarak atamıştı.                 

İşte orada Recep amca ilk avukatlık dersini vermişti bana;

“ Bir dava vekili varmış,oğlu avukat çıkmış,

Ve hastalandığı bir gün babasının yerine duruşmaya o girmiş

Akşam eve gidince babasına “ Davayı bitirdim,baba “ demiş.

Babası kükremiş;” Ulan dava biter mi,onların sayesinde ben seni okuttum,deyyus,

“ Kaz,tavuk, nereden geliyor zannediyorsun “  diye azarlamış.

Mesleğe başladıktan sonra,Recep amca bana bir davasını vermişti.

Ve senelerce tavuk kaz getirdi.

V eee “ Davam ne zaman bitecek avukat bey “ diyemedi ,sevgili okurum.

Bu anımı hiç çekinmeden yazdım,

Çünkü,köylerimizde artık tavuk filan kalmadı !

Çolakpehlivan köyünden,Devrek’e,

Akın Sinemasında film seyretmeye,

Yürüyerek gidip gelmeler.

Geceleyin  okul lojmanında

Lamba ışığında sohbetler.

18 yaş delikanlılığının

Güzellikleri…

Sahi ;

Altı kol iskambil oyununu,

Bileniniz var mı ?