Sürekli çalışır. Hiç kimsenin işine gücüne karışmaz. İlkokulu bitirdikten sonra, 40 yıl önce babası onu bir tv tamircisine çırak olarak verir. 11 yaşından 20 yaşına kadar 2-3 farklı tamir dükkânında bir kuruş para alamadan, sigortasız hâlde çalışmıştır.

     Kendisine meslek öğretme noktasında katkısı olan 2-3 ustayı da tanıyorum. Kimisi hayatta, kimisi ise vefat etti. Rencide etmemek için bu emek sömürücülerini yazmıyorum.

     Askerlik görevini tamamladıktan sonra mini bir tamirci dükkânı açar. Kimsenin elini sürmek istemediği cihazları canlandırır.

     1999 yılında meydana gelen depremde işyeri enkaz altında kalır. Pes etmez. Bir tanıdığının dükkânının yarısını mesken edinir. Orada (eski tabirle daraşmalık yerde) elektronik tamir işlerini yapar. 2-3 yıl sonra yeni dükkanına taşınır.

    Yağmur, çamur, kar, kış, ayaz demeden, kanaatkarca mesleğini icra etmeye devam eder. Meslekte yer aldığı 30 yılda 10 kadar sanatkârın yetişmesine de vesile olur.

    Yaklaşık 7 yıl kadar önce çekirdek bir ekip oluşturarak inşaat işlerine doğru yol alır. Kendisinin bu konularda bir deneyimi, eğitimi yoktur ama uzman insanları bir araya getirme noktasında çok beceriklidir.

    Kıbrıscık İlçesinin minik ve fakir Geriş Köyünden çıkıp sayın bir işinsanı olmayı becerebilen bu insanımız  Sayın Mustafa İrge’dir.

    Sayın İrge alın terinin, sabırın, emeğin, çalışmanın insana neler sağladığını gösteren yegane örneklerdendir.

     Mensubu olduğu köyünün insanlarının dayanışması, tanışması, kaynaşması için dernek kurulmasına öncülük etmiş, bu yapıda bir çok faydalı işlere de imza atmıştır.