Biz biliriz bizim işlerimizi
İşimiz kimseden sorulmamıştır.
Kılıçla, mızrakla, topla, tüfekle
Başımız bir kere eğilmemiştir…
AMERİKA
Önce KristofKolomb buldu Amerika’yı,
Sonra biz.
Umutlar azaldı, günden güne, mutluluklar
Ve ekmeğimiz.
Bir çocuk ağlarsa dağ başında
Gözyaşında Amerika akar.
Vurdularsa birini, kanı şorladıysa
Bilin ki o kurşunlarda Amerika var.
Kişi kişiye köle tutulduysa, asıldıysa
Darağaçlarında Amerika var.
Ama biz yine de direneceğiz
Sonuncumuza kadar…
Bu kez şiirler Cahit Külebi’den. Tam bağımsız Türkiye şiarıyla yola çıkmıştı…
Ama o ve onun gibi “Ne Amerika ne Rusya, Tam bağımsız Türkiye” diyenlere yaşadıkları dönemler zindan edildi adeta. Birçoğu hapislere atıldı. İdam edilenler oldu aralarında! Çok gerilere gitmeye gerek yok ki! 70’li yıllarda idam edilmediler mi Deniz Gezmiş ve arkadaşları? Ya seksen sonrası! Bir sağdan, bir soldan götürdük demedi miydi Evren Paşa! Dedi de sağ gösterip sol vurmamış mıydı?
Dışa bağımlılık bizim kaderimiz oldu adeta! Siyasi olarak, ekonomik olarak, askeri açıdan… Neredeyse yaşamın her alanında dışa bağımlılık! Bu bağımlılıklardan kurtulmanın yolunu Atatürk çizmişti zamanında. Ulusal Kurtuluş Savaşı’nı onun çizdiği yolla kazanmamış mıydık? Sivas Kongresi’nden çıkan nihai sonuç neydi? “Ya istiklal ya ölüm!” değil miydi yoksa!
“Biz yoksul bir milletiz.
Gözlerimizde solgun ışıklar yanar.
Nasılsa yenilmişiz bir kere
Ama uzun sürmez o kadar!”
Bu yoksul millet, öyle badireler atlattı ki, bu gün de karşı karşıya kaldığı tüm olanaksızlıkları ortadan kaldırmasını pek âlâ bilir. İçte ve dışta bizi tarihin karanlıklarına gömmek isteyen kötücülleri mutlaka alt eder. Yeter ki birliğimizi, varlığımızı, insanlık değerlerimizi yitirmeyelim. Yeter ki bir olalım, birlik olalım.CHP, bu ülkenin demiri, tuğlası, çimentosu oldu doksan dört yıl. Bundan sonra da olmaya devam edecek. Çağdaş uygarlık yolunda ne yapılması gerekiyorsa projelendirecek ve milletin karşısına öyle çıkacak bundan böyle. Milletin güvenine yine, yeniden mahzar olacak. Başka çare mi var ki!
