Bu yazıyı okuduğunuz sıralarda muhtemel ki mecliste tecavüzcülere af getiren tasarı oylanmıştır. Çünkü an itibarı ile iktidarın geri adım atacağı yok. İktidar partili kadın üyelerle ve yine iktidar partisine yakın kadın dernekleri ile birlikte yapılan toplantıda tasarıyı hazırlayan vekiller geri adım atmadılar gibi. Sadece yeniden düzenlenebilir gibi muğlak laflar ettiler. Başbakandan da tasarının geri çekilmesi gibi bir tavır gelmedi şimdiye kadar. Velhasıl küçük yaştaki çocuklara cinsel tacizde bulunup hapislere atılanlara af göründü gibi…

    İşin trajikomik yanı, bir kısım AKP’li küçük kadınlar da tasarıya destek için meclis bahçesinde kamp kurdular. İnsanın aklı mantığı almıyor doğrusu. Dün demiştim ya akıl tutulması yaşıyor bu toplum. Böyle giderse de aklını başına devşireceği yok vesselam!

    Ataşehir CHP Kadın Kolları ve İlçe Teşkilatı Pazartesi günü iki sularında Tecavüze, tacize, çocuk yaştaki kişilere cinsel istismara karşı bir basın açıklaması yaptı. Yaklaşık iki yüz kişi toplandı partinin önüne. Kadın Kolları başkanı bildiriyi okurken sık sık sloganlarla kesildi konuşması. Ve gece yarısı yaklaşık yüz kişilik bir ekiple tasarının görüşüleceği gün mecliste olacaklarını duyurarak bitirdi konuşmasını!

    Her kentten yüz kişi! On binler eder değil mi? Ve on binler, sessizlerin sesi olmaya yeter de artar bile kanımca…

    Çünkü bu akıl tutulması yaşayan milletle bu kadar oluyor ne yazık ki!

    Şu başkanlık sistemi ile ilgili anayasa değişikliği tasarısı gündemdeyken birileri düğmeye basıp yine gündem değiştirmeyi başarıverdi. İktidar partisinin koltuk değneği MHP, Sistemin başkanlık değil, cumhurbaşkanlığı sistemi olduğunu iftiharla söylüyor. Yahu biz başka bir sistemle yönetiliyorduk da haberimiz mi yoktu yoksa! Kendimden kuşku duymaya başladın billahi!

    Kılıçdaroğlu, tüm CHP’lilere, itiyatlı olmaları konusunda telkinlerde bulunuyor. Çünkü gidişimiz gidiş değil! Toplumsal ayrışmanın neredeyse sınırında gibiyiz. Zaten sünni – alevi, Türk – Kürt, dinli- dinsiz gibi yapay ayrımlarla boğuşurken bir de başkancı – başkancısız gibi bir bölünmeyle

karşı karşıyayız… Bakalım bu gidişatın sonu nereye varacak!

    Pazar günü Büyükçekmece’de TÜYAP kitap fuarındaydım. On binlerce kişi fuarda. Manzarayı görünce kendi kendime “Demek ki bu memleketin kitap okuyan güzel insanları da varmış diye gururlandım. Yayınevlerinin reyonlarında her yaştan insana hitap eden kitaplarla okurlar el ele kol kolaydı sanki. Kitap imzasına katılan yazarların ise işi gerçekten zordu. Bu nedenle de sınırlı sayıda kişiye kitap imzalamak zorunda kaldılar. Hele Yılmaz Özdil! İzdiham vardı. Cumhuriyet reyonunda da öyle! Ha bir de Kaynak Yayınları reyonu… Vaktin nasıl geçtiğini anlayamadım kitaplar arasında. Sınırlı bütçemle birkaç kitap alabilmişim sadece. Ama fuarı gezmekten aldığım keyif dünyalara bedeldi sanki…