Aladağın eteği
Oy naze naz eyleme
Beyler kurmuş otağı
Ölürem kızlar göz eyleme
Felek onlardan yana
Oy naze naz eyleme
Bize atar köteği
Ölürem kızlar göz eyleme
Giden kervan yorulur
Oy naze naz eyleme
Bulanan su durulur
Ölürem kızlar göz eyleme
Bu devran böyle gitmez
Oy naze naz eyleme
Bir gün hesap sorulur
Ölürem kızlar göz eyleme…
Bir Ruhi Su türküsü yukarıdaki şiir... Nasıl da yurt yangınında yaşamını yitirenlerin anısına gibi duruyor. FOX TV’de dinledim. Gözlerimden akan yaşa engel olamadım inanın. Küçücük bir şehir ve yitirilen yaşamlar. Peki niçin? Sırf kendi ideallerinin arka bahçesi yapmak amacıyla göz yumdukları, gözlerini para bürümüş, sözüm ona inançlı zatı muhteremlerin ihmali… Başka ne denebilir ki?
Bilirkişi ve uzman raporları açıklandı. Rapora göre bir yığın ihmaller zinciri söz konusu. Yangın merdiveni kapılarının plastik oluşundan tutun, Kapı kolu olmamasına, bina içinin yurt koşullarına uymamasına kadar birçok neden sıralanıyor raporda. Ve en içler acısı durum da başbakan yardımcısı ile bakanın, belediye başkanının yangın konusundaki çelişkili açıklamaları. Bir de gerçekte yurtta olmamaları gereken küçücük çocukların yurda kabul edilmesi…
On iki can gitti. On iki canın aile ocağına ateş düştü. Bu yangınla birlikte eğitime bir darbe daha vuruldu. Bu darbeyi vuranlar geçmişte olduğu gibi bugün de ellerini kollarını sallaya sallaya dolaşmazlar orta yerde umarım! Sırf dini eğitim veriliyor diye göz yumulan benzer yurtların da bir an önce yetkililer tarafından tespit edilmesi en doğrusu. Ve en doğrusu, mecliste bir araştırma komisyonu kurularak, bu işlerin siyaset üstü bir politika ile ele alınması. Çünkü eğiti, ülkeye yararlı insan yetiştirmek için yapılır. Yoksa bir partinin arka bahçesi olarak ya da herhangi bir cemaatin, tarikatın militanları olarak insan yetiştirme amacı güdülmez değil mi?
Bu ülke gelişecekse, uygarlık alanında ilerleyecekse bunu eğitimdeki kalite sayesinde başaracak. Devletin bu yüzden siyaset üstü eğitim politikaları ile milli eğitim müfredatını, okulları, yurtları, kaynak araç ve gereçleri belirlemesi gerekir. Bunun içindir ki milli gelirden en büyük payın eğitime ayrılması gerekir. Bunun için de Van’dan Edirne’ye Sinop’tan Anamur’a güzel ülkemizin dört bir yanında nitelikli ve eşitlikçi bir eğitim anlayışı ile hareket edilmesi gerekir. Hele de öğretmen atamalarının, öyle siyasi rant sağlayacak biçimde politikalarla değil, yetenek ve kariyere göre yapılması gerekir.
Öğretmen yetiştiren kurumların eğitim düzeylerinin, kalitelerinin gözden geçirilmesi, mezun öğrencilerin eskiden olduğu gibi doğrudan atanmasının sağlanması en güzeli değil mi?
İpin ucu cemaatlere, tarikatlara bırakılınca memleketimizin ne hallere düştüğünü hep birlikte yaşadık on beş temmuzda. Ne yazık ki gereken ders alınmış gibi görülmüyor. Görünen köy, “gitti cemaat, geldi yaşasın cemaat” misali olmaya başladı. Diyanet işlerinin bir an evvel dini cemaatlerin tekelinden kurtarması gerekir…
