Bak kardeşim
Elini ver bana
Gel kardeşim
Neşe getirdim sana
Al kardeşim
Ye, iç, gül, oyna
Sar kardeşim
Kolunu boynuma
Sev kardeşim
Canım feda yoluna
Tap kardeşim
Tüm insanlara
Dünyaya geldik bir kere
Kavgayı bırak her gün bu şarkımı söyle
Sevdikçe güler her çehre
Amaçlar hep bir olsun
Kalpler birlikte
Mutluluklar bir olsun
Acı birlikte…
Bir gündönümü yaşıyoruz. Ülkemiz her gün bir açmaz içinde kıvranıyor. Ekonomik bunalımlarımız artıyor. Eskiden lüks tüketim mallarına zamlar yapılırdı. Şimdi iğneden ipliğe başladı zamlar. Alım gücümüz taban yaptı. Komşularla ilişkilerimiz her geçen gün kötüye gidiyor. Terör dur durak bilmiyor. Kötü kişiler şahsi emellerini terör odaklarıyla birleştirmiş. Kan ve gözyaşı fıtratımız oldu adeta. Birileri, ülke insanlarını ayrıştırmanın, parçalayıp bölmenin yollarını arıyor…
Oysa şarkı sözünde de olduğu gibi sevgiyle yaşayabilseydik eğer, ne güzel olurdu.
Ne güzel olurdu barış içinde yaşamak. Ne güzel olurdu yaşamı çağdaş, eğitimi çağdaş bir ülkenin yurttaşları olarak yaşamak değil mi?
Referanduma az kaldı. Nasıl yaşayacağınızın oylamasını yapacağız o gün. Çünkü Değiştirilmek istenen anayasa maddelerini hiç biri ülke insanlarını kişisel anlamda ilgilendirmiyor. Var olan sistemi değiştiriyor sadece. Ve Tek adamda toplanıyor tüm yetkiler. Adaletten eğitime, ekonomiden sosyal ve kültürel yaşama her şey tek adamın dudakları arasına bırakılıyor. Buna izin vermek ya da vermemek artık bizim oylarımıza bağlı. O gün ya parlamenter sistemi, ya da tek adamlık sistemini oylayacağız. Tercih sizin…