Bir garip günler içindeyiz. Kendileri aylar öncesinden cumhur ortaklığı diyerek ağız birliği edenler, CHP’nin İYİ PARTİ’ye milletvekili vererek Meclis’te grup sağlamasına tü kaka dediler. Ağızları lağım çukurundan beter oldu birkaç gündür. Sen yaparsan olur, başkası yaparsa…
Tarihsel bir görev üstlendi CHP. Tarihinde görülmedik, duyulmadık bir hamleyle iktidarı deyim yerindeyse tuş etti. Şimdi kara kara düşünüyorlar. Kim bilir 24 Haziran seçimlerine bile karar verdiklerine bin pişman olmuşlardır. Ama kazın ayağı öyle değil. Artık er meydanı kuruldu. Kıspetler giyildi. Şimdi güreşte kim elense çekecek işte o önemli.
Görünen o ki, iktidar cephesi, zaten akıl tutulması yaşayan milleti yine FETÖ ve TERÖR diyerek CHP’ye karşı kışkırtacak. Oysa her ikisiyle de doğrudan ilişkisi olan kendileri değil miydi yıllarca?
Atatürk’e demedik laf bırakmayanları hastanede bile ziyaret etmemişler miydi?
Ulusal Egemenlik ve Çocuk bayramını bile kutlamayı kendilerine yedirememişlerdi. Kutlu Doğum haftası yutturmacalarıyla inananları kandırmamışlar mıydı?
Ortadoğu’nun eş başkanı ayaklarıyla, müslümanı müslümana kırdıranlar, şimdi yine sahnedeler. Bu kez de terörü YÖK etme bahanesine sığındılar. Oysa Suriye’den ülkemize gelenler, savaştan kaçmış, günlerini gün ederken; bizim fakir Mehmedimiz can veriyor. Eskiden Türkülerdeki gibi Yemende’ydi, şimdi Suriye’de…
Peki ne değişti?
Emperyalist güçler, silah tacirleri, insan kanından nemalananların ekmeğine yağ sürülmedi mi?
Kendi çocuklarına bedel ödeyip askerlik yaptırmayanlar, zavallı garibanlar elin memleketindeki ölünce bir iki ah vah ediyor, sonra günlerini gün ediyorlar yine.
Hani, “Şehit olasım var!” diyen bakan vardı ya! Elinden tutan mı vardı? Eline silah alıp gidemedin mi?
Şimdi sıra millette artık. Uyanma vakti geldi de geçiyor.
Bizi bize düşman etme gayreti içinde olanlardan kurtulma vakti.
Ekonomi aldatmacasıyla milletin kanını emenleri saf dışı yapma vakti.
Akıl tutulmasından kurtulma vakti.
Bir olma, birlik olma vakti…
