Sisli – puslu bir perşembe gününe uyandım bu sabah. Saat henüz altı olmadı daha. Ortalık karanlıkla aydınlık arası. Sinop’ta, eşimin hemen mezarının yanındayım. İçimde yanan bir kor alev var. İsyanım kadere. Daha yaşanacak günlerimiz vardı birlikte. Her şey çok güzel olacaktı. Bu yaz için planlarımız vardı. Olmadı. Beni tek başıma bıraktı…

     Şimdi köyde düşüncelerimle değil, duygularımla da baş başayım. O insanları hor gören, tabanı insan değil çıkar olan dümdüz siyasete duygularımı da alet etmeye çalışıyorum. İşte o zaman, ülkemde kimi siyaset adına ortaya çıkan kişileri bir de duygusal yönden değerlendirme olanağını buluyorum elbette.

     Bir zamanlar benimle yola çıkanlar şöyle bir arkama baktığımda yok olup gitmişler. Hatta benim peşlerine takıldıklarım da aynı. Acaba diyorum kusur bende mi? Ya da kusursa eğer insanı temel alan bir siyaseti savunmam mı?

     Benim inancımda mademki insanı. Canlı cansız tüm varlıkları yaratan biri var; öyleyse o yaratan ancak insan canını almaya yetkilidir. İnsanın insan kıyması neden öyleyse?

     Tam da bu yüzden teröre, zulme, işkenceye, baskıya, şiddete hep karşı oldum, yaşadığım sürece de karşı olacağım. Bende din, mezhep, etnik kimlik gibi her tür insan sınıflandırılmasına karşı duran bir anlayış var. Ben bu anlayışa sahip olan CHP saflarında yerimi aldım. Benim yaşam anlayışımı en iyi yansıtan partiydi çünkü.

     Ülkenin egemenleri nedense CHP’yi ve onun dünyaya ve ülkeye bakış açısını bir türlü kendilerine yediremiyorlar. Ama bir yandan da CHP projelerine dolaylı yollardan sahip çıkabiliyorlar.

     Son örneğini dün yaşadık. Ekrem İmamoğlu’nun başkanlığı sırasındaki iki projesini fırsat bu fırsat deyip, belediye encümeninden geçiriverdiler. Öğrenciye ulaşım indirimi ve su bedellerinde yapılan indirim.

     Bu proje hırsızlığını yaparken bile birazcık olsun yüzleri kızarmadı utançtan. Yirmi beş yıldır İstanbul’u yönetenlerin proje çalmalarını nasıl açıklayabiliriz?

     Yerel seçimi İstanbul’da yenileme kararı alan zihniyet, belli ki Büyükşehir Belediyesini kolay kolay teslim etmeyecek. Çünkü o yirmi beş yılın muhasebesi var orada. Kaybederlerse ödeyecekleri bedel

gerçekten çok ağır. Ve bu ağır bedeli ödememenin yolu çeşitli bahanelerle seçimi iptal ettirmekti, başardılar.

     “Her şey çok güzel olacak” sözünü de yasaklamış valilik baksanıza. Oysa çığ gibi büyüyor bu sloganı benimseyen insanlar. Ve 23 Haziran akşamı her şey gerçekten çok güzel olacak…