Yazmaya yeni başladığım romanımın adı yazı başlığım. Gerçekten de öyle bir yolda ilerliyoruz ki, bu yolun bizi nerelere götüreceği konusunda en küçük bir öngörümüz yok…

    Ülkemiz yıllardır küçük yaşta çocuklara cinsel taciz haberleriyle çalkalanıp durdu. Özellikle din öğretiyoruz diye kurslara alınan çocuklardı taciz edilenler. Ve tacizciler, kurslarda görevli kişiler… Hocaları, çalışanları…

    Gün yüzüne çıkan sadece aysbergin görünen yüzü…

      Daha derinlere inildikçe vahşet bir durumla karşılaşıveriyoruz. Vahim olan ise sözüm ona aydın kişilerin, din konusunda kendini yetkili sanan aymazların sosyal medyadan doğru yaptıkları açıklamalar. Şok ediyor insanı. İşte bu açıklamalardan birkaçı:

• Bademleme denen böyle bir ilişkinin dinimizde yeri vardır.
• Erkek, dokuz yaşına girmiş kızına karşı cinsel arzularda bulunabilir.
• Eşini yeni kaybeden erkek. Ölen eşiyle bir kereye mahsus cinsel münasebette bulunabilir.
• Canım bir kere ile bir şey olmaz…

Daha niceleri. Ve ne yazık ki iktidardan, devleti idare eden zihniyetten hiç ses çıkmıyor nedense. Becerdikleri tek şey, yayın yasağı…

      Peki bu iğrençlikten kurtulmak olanaklı mı?

      Sorunun çözümünde eğitim yatıyor bence. Çağdaş, demokratik ve laik bir eğitim. İnsanlarımızı içinde yaşanılan dünyaya huzurlu, bilgili, duygularını kontrol altına almasını bilen bir kişi olacak şekilde eğitmek… Elbette sorunu kökten çözmek olanaksız. Ama en aza indirilebilir her halde…

     Romanımın konusu ülkemizin önü alınmaz derecedeki cinsel sapkınlıklar, aile içi taciz… Yaşanmış bir olaydan hareket ederek kurguluyorum. Umarım insanlarımızı bu çirkinliklere karşı tavır almaları konusunda çorbada birazcık tuzum olur.

    Cinsel sapkınlıklarla ilgili Kırlangıç Zamanı romanımı tamamladım. Gelen yılda okuyucusuyla buluşacak. Kitabımın önsözünü Alaattin Keykubat Üniversitesi Öğretim Üyesi Doç. Saliha Özpınar yazdı. Kendisine şükranlarımı iletiyorum bu köşemden doğru…