Önceleri çevrecilik kavramını pek bilmezdik, gereği gibi önemsenmezdi. Son yıllarda ise Dünyadaki çevrecilik akımlarından ülkemizde olumlu yönde etkileniyor.
Tabii geleceğimiz için çok olumlu bir düşünce tarzı, doğal hayatı, yaban hayatını gelecek nesillere bozulmamış olarak miras bırakabilmek sevindiricidir.
Basında çevre haberlerine daha fazla yer ayırması, Görsel basının ilgisinin artması, birçok girişimin olması, çoğunun başarıya ulaşmasına kim memnun olmaz ki.?
***
Bazıları memnun olmaz.
Bazı kurum ve kuruluşlar kasıtlı olarak çevreciliği avcılığa karşıtlık olarak göstermeye çalışıyorlar.
Avcılığı her fırsatta kötülüyerek, acımasız gösterebilmek için kendilerine fırsat yaratıyorlar. Bazı kendini entel-dantel gösteren zibidilerinde gaz vermesiyle basının büyük bir bölümünde avcılar hakkında olmusuz kamuoyu yaratılıyor.
Bu konuda yüzlerce örnek mevcuttur.
Bir tanesini paylaşıp, irdeleyelim; gazetede saçma sapan bir haber, “Sularımıza konuk gelen, ince uzun boyunları, alımlı görünümleriyle nazlı bir gelin gibi süzülen, adına bale’ler yazılan, Kuğu’ları acımasız avcılar katlediyor.”
Eh.. pes doğrusu.
Duygu sömürüsü bu kadar olur.
Kuğu av kuşu değildir, avı yasaktır, yanlışlıkla dahi avlayan olsa ağır cezai yaptırımları vardır, uygulanır.
Fakat güzelliği bahane edilerek böylesine feryat edilirse, doğadaki diğer güzelliklere haksızlık edilmez mi?
***
Unutmayalı ki; Yaban hayatında kurdundan, böceğine, kuşuna kadar her canlının kendine has güzellikleri vardır.
Neredeyse her gün; “Avcıların yaraladığı Karaca” “Avcıların vurduğu Atmaca” “Yavru Ayı” v.s gibi haberlerde… Eline her silahı avcı farzederek insafsız saldırılar sürüyor.
Avcılarımız hak etmedikleri bu saldırılara üzülüyor, birlik olmadıkları içinde fazla itiraz edemiyorlar.
Ülkemizin her bölgesinde ırmak ve derelerimize gem vuran, yer altı sularımızı mahveden HES’lere karşı bilinçli mücadele eden bilhassa Doğu Karadenizli vatandaşlarımızı kutluyorum, basınımızı da verdiği destekten dolayı kutluyorum.
Katkısız, gönüllü doğasever çevrecilerimiz her türlü övgü’yü hak ediyor.
Ancak; bunların yanında, toprağı sadece Saksı’da gören, kendini entel, Aydıncık zanneden yaygaracıların ise, doğal hayata dedikodu, fitne ve kibirden başka hiçbir katkıları olamaz.
Şurası muhakkak ki;
Her fırsatta doğa’da, Yaban hayatının içinde olan, bilinçli avcılarımız.. gerçekte çevrecilik olarak şansımızdır.
Peşin hükümlü olmak, avcıyı potansiyel suçlu göstermek kimseye bir şey kazandırmaz, Doğa’yı, ormanlarımızı, akarsularımızı, çevremizi… Bekci değil, SEVGİ KORUR.!
BÜYÜK İKRAMİYE
Artık milletin sıkıntılarının geçeceğinden pek umudu olmadığı için, piyangolardan, şans oyunlarından medet umar oldu, at yarışı ve benzeri yasak kumarlarda patlama var.
Güzel bir Yahudi fıkrası var, paylaşalım istedim.
Küçük Yahudi çocuk 5 yaşında iken,
- Allah’ım ne olur büyük ikramiye bana çıkar.. diye yalvarmaya başlamış.
10 yaşına geldiğinde dileği aynı.
Üniversiteyi bitirmiş dilek aynı.
- Allah’ım büyük ikramiye bana çıksın.
Daha sonra;
- Allah’ım işimi kurdum, ne olur büyük ikramiyeyi bana çıkar, işimi genişleteyim… diye yalvarıp dururmuş.
Evlenmiş;
- Büyük ikramiyeyi bana çıkar.
Çocukları olmuş; dua aynı.
Nihayet 90 yaşına gelmiş.
- Allah’ım bunca yıldır sana yalvarıyorum, büyük ikramiyeyi bana çıkar.
Meleklerden biri yıllardır gözlediği için dayanamamış Allah’ın huzuruna çıkmış.
- Allah’ım bu adam yıllardır yalvarıp duruyor, şu büyük ikramiyeyi çıkartı verinde sussun artık.
Tanrı yanıtlamış;
- Çıkartacağım çıkartmasına da, herif paraya kıyıp bilet almıyor ki..!
GÜNÜN SÖZÜ: “Bir kedi Amerika’ya da gitse; miyav, miyav der.”
(Siyam Atasözü)
