Bilenler bilir, av sporunun en renkli taraflarından biride av sohbetleridir.

  Tüm avcılar av anılarını anlatmaktan ve dinlemekten büyük zevk duyarlar, anlatanlar o anı sanki tekrar yaşarlar, dinleyenlerde görmüş gibi olurlar.

  Tabii bu birazda anlatanın anlatım tarzına ve merhametine bağlı, bazıları gittim, avladım, döndüm gibi ayrıntılarına girmez, anlattıkları da pek dinlenmez, zaten onlarda durumun farkındalar genellikle dinlemede kalırlar.

   Eski Devrek avcılarından Saraç Mehmet ve Sarı Hüsnü bu konuda bir numaradaydı, onları dinlerken ağzımız açık kalırdı, bir avı anlatırken en ince ayrıntılarına girerler, çeşitli nüktelerle dinleyenleri gülüp geçirirlerdi, dışarıdan geçen Avcılar Kulübü’nde bunları görünce içeri girerlerdi…

    Bizim nesilden Macit Çekeneci liderdir, şimdilerde ise berber Erol Güner’in av anlatımları çok ilgi görmektedir.

   Avcı kulüpleri ve av malzemeleri satılan yerler, av sohbetlerinin en koyularının yapıldığı yerlerdir…

     ***

   Avcılar için böyle bir topluluğa katılmak mutluluk verir. Zira herhangi bir avı vurmak, yemek pek bir şey ifade etmez, geçicidir.

   Oysa o avı arkadaşlarına anlatmak, ilgiyle dinlenmek, anlatırken tekrar yaşamak, insanı ister istemez av tutkusunun kucağına iter.

   Anılarda şarap gibidir, yıllar geçtikçe değeri artar.

   Av sezonu açılınca, arabaya doluşan avcılar yolun nasıl geçtiğini anlayamaz, keşke yol bitmese dersiniz.

   İki avcı nerede karşılaşırsa, mutlaka aralarında av sohbetleri başlar, dostluklar daha da perçinleşir.

   Bulunduğunuz ilçeye bir avcı bürokrat gelse, hemen avcılar arasında benimsenir, sempati duyulur, ayrı bir yeri olur, “avcı filanca” diye ünlenir, tayin olup gittiğinde bile yıllarca unutulmaz.

    ***

   Av sohbetlerinde bolca abartma vardır, buda avcıları “palavracı” olarak ünlendirmiştir. Sebebi aslında avcı hep vurduklarını anlatır, kaçırdıklarından asla bahsetmez… Bazen otuz metreden avladığı avını yüz metre diye iddia eder, bunlara pek çok örnek vardır.

                                            VAKİT YOK Kİ…

    Avcıların, tetikten çok çenelerinin kuvvetli olduğu bilinen gerçeklerdendir. Birkaç avcı toplanmış, alıştıkları üzere başarı dolu av anılarından söz ediyorlardı.

   Bu arada içlerinden biri anlatmaya başladı.

-          Geçenlerde göl kıyısındaydım, baktım havada kalabalık bir yaban ördeği sürüsü geçiyor, hemen çifteme davrandım, atıyorum düşüyor.. atıyorum, düşüyor.. atıyorum düşüyorum.

   Dinleyenlerden biri dayamadı sözünü kesti.

-           iyi de kardeşim hiç durmadan atıyorsun, hiç indirip çifteyi tekrar doldurmuyorsun.!

Anlatan; anlatısının coşkusu içindeydi, o coşku ile cevap verdi.

-          Çifteyi doldurmaya vakit mi var beyim, kuşlar geçip gitmeden ne kadar vurursam kardır diye.. ben sürekli atıyorum.

GÜNÜN DÖRTLÜĞÜ: “Bazen alan, bazen satan,

                                       Sohbetine şaka katan,

                                       Tek tüfekle duble atan,

                                        Avcılara selam olsun…”

                                                               (Ahmet Fakıoğlu)