Aslında başlık zamanında okuduğum güzel bir hikaye kitabına aittir. Sevdiğim için buraya aldım.
2017-2018 av sezonu geçtiğimiz hafta sonu itibariyle tüm yurtta açıldı. İdealist avcılara rasgele. Av sezonu bıldırcın ve üveyik avlarıyla açıldı.
Bizim nesil üveyik avına 1977 yılında başladık. O zamanlar 16-17 yaşlarındaydık, ilçemizin henüz beton yığınlarıyla, çarpık kentleşmeyle tanışmamıştı. Çarpıklık 1985 yılından sonra tüm acımasızlığıyla her yeri sardı. Yaban hayatına büyük darbe vurdu.
İlçemizde bıldırcın avı olmazdı, göç zamanı yağmurla düşerdi, onları da pek görmezdik. Devrek bıldırcın avıyla 1980 sonrası tanıştı, bunda benim Çerkeş’te askerlik yaparken bıldırcın avını tanımamın büyük payı vardır.
Günümüzde ise av sezonunu Devrekli avcılar Çerkeş, Atkaracalar, Orta, Yapraklı, Şabanözü, Kurtçimeni’nin tarla ve otlaklarında bıldırcın avıyla açıyor.
*
70’li yıllara dönersek, Ağustos’un ortalarında ekinler biçilip “yığın” yapılmaya başlayınca tüfeği ele alırdık. Evimizin hemen karşısında şimdi Ahmet Taner Kışlalı Okulunun oldu yer ve civarı ‘Marazlar’a kadar ekilip biçilen tarlalardı, yığın arkasından yaklaşıp telgraf tellerine ve ağaçlara konan üveyikleri avlardık. Uçar avına yeni yeni alışmaya çalışıyorduk. Şimdi terminalden, Egemenlik parkına kadar olan alan “Sazlıkçayı” idi. Tam bir av cennetiydi, mevsimine göre ırmak kenarlarında ördek, çınar ağaçları ve yılgınlıklarda bol üveyik bulunurdu. Civar tarlalarda yemlenen üveyikler ırmak kenarına suya gelir bize de av şansı doğardı.
Oralara beton girene kadar çok güzel avlar yaptık… Yani; trenin son vagonuna yetiştik!..
O yıllarda üveyik avı arkadaşlarım Rahmi Turan, Oğuz Güner, rahmetli Mehmet Opus (tıyız)’ idi.
Üveyikler göçünce de keklik avına gitmeye başladık, Devrek civarında az çok heryerde keklik bulunurdu, eski avcılar ise keklik bitti biz eskiden “şube yanında” keklik avlardık diye hayıflanırlardı.
Şube yanı dedikleri yer, şimdiki Hamidiye Devrek Lisesi’nin oralar , o avcı büyüklerimiz iyi ki bugünleri görmedi!..
Şimdi üveyik’i biraz tanıyalım…
Üveyik; yurdumuza bahar aylarında gelen göçmen kuştur. Nisan-Mayıs aylarında gelen üveyikler Eylül sonlarına doğru güneye göç eder. Mısır, Cezayir, Tunus, Suriye gibi Ortadoğu ülkelerinde bolca bulunur. Çok sevimli bir kuştur, sırtı tarcın rengi karın altı kirli beyazdır, güvercingiller famil yaşındandır bir adı da kumru veya yabani kumru’dur.
Kumruya çok benzer, yalnız kumrunun kuyruğu daha uzundur, sırf tüyleri de bozdur. Çalı çırpından çok basit bir yuva yapar ve iki yumurta yapar, güvercin türlerinin hepsi iki yumurta yapar, iki yavru çıkartır.
Üveyikler başta ayçiçeği ve darı olmak üzere tarla ürünleri ile beslenir, küçük böcek ve kurtçukları da yerler.
Kolay evcilleşir ve her ortama ayak uydururlar. Ben bir üveyiğe bir yıl kafeste baktım ve saldım.
Avı genellikle tarla kenarlarında bekleme avı olarak yapılır, bilhassa Trakya’da ayçiçeği tarlalarında yapılan bek avı oldukça verimlidir.
Hızlı uçar, manevra yapar, avı bıldırcın avı gibi basit değildir. 8-9 nolu saçmalı fişerler tercih edilir.
Eti esmer ve gevrektir. Avcılar ızgara ve güvecini yaparlar.
Rastgele…
Tüm okurlarımızın ve İslam aleminin mübarek Kurban Bayramını kutlarız.
