AKP İl Başkanı, başhekimi ölümle tehdit etti!
Devrek’te yaşanan son skandalın haber başlığı bu şekildeydi.
AKP Bartın İl Başkanı Yaşar Arslan’ın kendisini öldürtmekle tehdit ettiğini iddia eden Devrek Devlet Hastanesi Başhekimi Avni Çelik’in savcılığa suç duyurunda bulunduğunu ve Devrek Kaymakamlığı’ndan koruma talep ettiğini okuduk.
Galiz küfürleri ve ağıza alınmayacak hakaretleri yazmıyorum bile.
Neresini yazayım, nasıl yazayım diye çok düşündüm.
Nereden bakarsanız bakın kepazelik.
Muz cumhuriyeti mi burası?
AKP’liler memleketi Dingo’nun Ahırı gibi görüyor anlaşılan.
Bu güç zehirlenmesi nasıl izah edilir?
AKP’nin bir il başkanı başhekime karşı böyle bir tavır sergiliyorsa sıradan bir vatandaşa nasıl davranır Allah bilir!
AKP Bartın İl Başkanı Yaşar Arslan istifa mı edecek yoksa görevden mi alınacak?
Yargı nasıl bir karar verecek?
Bunları bekleyip göreceğiz.
Asıl önemli olan AKP Devrek İlçe Teşkilatı nasıl bir tavır sergileyecek!
Bir tarafta kendi içlerinden çıkan, kendilerinin göreve getirdiği Başhakem.
Diğer tarafta partilerinin Bartın İl Başkanı.
AKP Devrek İlçe Başkanı üstelik bir hukukçu!
Bir avukat!
Görmedim! Duymadım! Bilmiyorum! Diye bir üçleme vardı.
Neyse biz konuya dönelim.
Başhekim Avni Çelik’e geçmiş olsun.
Allah AKP’lileri bile AKP’lilerden korusun…
GÖTÜREN GÖTÜRENE!
Devrek’te bir köy muhtarı; “Benim adıma sahte imza atıp Devletten yardım malzemesi verilmiş. İmza benim değil, Böyle bir malzeme de almadım” diyor.
Soruşturma açması gerekenler, muhtardan haberi tekzip etmesini istiyorsa oturup düşünmek lazım.
Gerçeklerin er ya da geç ortaya çıkma gibi huyu var.
Anlaşılan burada da birileri birşeyleri götürmüş.
Götüren götürene desenize.
Bu olayın sigortası, sigortacısı kim?
DİNGO’NUN AHIRI
Dingo’nun ahırı deyimi nasıl ortaya çıktı?
İstanbul’un sembollerinden birisi olan tramvaylar 1872 yılında kullanılmaya başlandı. Günümüzde elektrikle çalışan bu tramvaylar ilk yıllarında atlar vasıtasıyla çekiliyordu. Kısa sürede de halk tarafından sevilmişti çünkü ucuz bir ulaşım aracıydı bu tramvaylar.
Tramvayları çeken atlar da sonuçta canlılar ve yoruluyorlar. Şişhane yokuşunda yorulan atlar Taksim’de dinlendiriliyor, yerlerine de dinlenen atlar geçiyordu. Böylelikle seferler aksamıyordu. En çok kullanılan Şişhane-Kurtuluş arasında çalışan tramvayların atları Dingo isminde bir ahır sahibinin ahırında dinleniyorlardı. Hattın yoğun olmasından mütevellit çokça da giren çıkan oluyordu Dingo’nun ahırına.
Üstüne üstlük Dingo içkiyi fazla seven ve sürekli alkollü dolaşan birisiydi. Bu da ahırdaki defterlerin tam olarak, düzgün bir şekilde tutulamamasına yol açıyordu. Giren çıkanın haddi hesabı olmuyordu. Yorgun atı getirenler bazen bir önceki seferde yorulan atı alıp gidebiliyordu. Garibim atlar da dinlenemiyordu haliyle.
İşte girenin çıkanın belli olmadığı Dingo’nun ahırı Türkçeye de böylelikle deyim olarak yerleşti.
