Yağcılık, genellikle yalancılık ve sömürü unsurlarını içerdiği için olumsuz bir davranış olarak nitelendirilir.

Sözlüklerimiz ise bunu şöyle tanımlar:

-Yağcılık; yağ çıkarma ya da satma işi. Makine yağlama işi. Dalkavukluk.

*

Siz bakmayın sözlükteki: makine yağlama işi, olarak tanımladıklarına.

Günümüzdeki anlamı “adam yağlama”dır aslında.

*

Vaktiyle bu ilçede bir müdürümüz:

-Yağcılıktan ve sağcılıktan kimseye zarar gelmez, dediğinde hiç şaşırmamıştım…

Devam ederdi müdür bey:

-Ben 30 yıldır görev yapıyorum, yağcılıktan ve sağcılıktan hiçbir zarar görmedim.

*

Ne kadar haklı olduğunu ortaya koyuverirdi kendisi…

*

Yağcılık, yalakalık aynı çöpün malzemesi olunca, burada en etken işi ‘dil’ yapar…

*

Yağcılığı teşvik eden ata sözlerimiz, deyimlerimiz de vardır…

-Yağcılıktan kim ölmüş ki…

-Yağcılık ince bir sanattır herkes yapamaz onu…

*

Yağcılar da inecek var, dediğinizi duyar gibiyim…

*

Yağcılar Zeybeği…

Yağcılar Köyü…

Yağcılar Beldesi…

Yağcılar Belediyesi…

*

Yağcılığın özünü; “birine menfaatleri doğrultusunda iltifatlar oluşturur”

Yağcılık etmek; dalkavukluk etmek, övmek, pohpohlamak….

Yağ çekmek:menfaati uğruna övmek, yaranmak…

*

Yağcılığın sonu nedir?

Yoktur aslında…

Sonuçları?

-Ayakçılıktır…

*

Bakın çevrenize, sağcılık ve yağcılıktan ölen var mı?

Yok…

Ama günümüzdeki yağcıların yağları yüzlerinden  vıcık vıcık akıyor….

*

Eee…

Ne demiş böyyük devlet büyüğümüz?

-Yağcılıktan ve sağcılıktan kimseye zarar gelmez….