Devrek ağzında şahıs ve yönelme zamirleri önemli bir yer tutar. Bu ekler, “ben ile, benle, onla, onunla, şunlavb… anlamlarını içerir. Bu yüzden Türkçemizde özel bir yere sahiptir Devrek ağzı…

Örneğin:

-Dün akşam bennen mi yattın?

-Bunnan olacak iş değil o!

-Onnanbi adım atmam ben!

-Bennen gelmen mümkün değil

-Sennen yola çıkılmaz!

Bunna-Bunlar

Şunna-Şunlar

Onna-Onlar

-Bunnaşunnanan bir olup da onnarıntoğuğunagış dedi.

Hamiş:

17.yüzyılda yaşayan büyük halk ozanı Karacaoğlan ise ‘koşması’nda ‘ile’ yerine ‘ilen’ bağlacını kullanıyor.

“Eğer benim ilen gitmek dilersen

Eğlen güzel yaz olsun da gidelim

Bizim iller kıraçlıdır aşılmaz

Yollar çamur kurusun da gidelim”