Dün internet sitelerine düşen bir haber dikkatimi çekti.
Mardin’in Midyat ilçe Kaymakamı Ahmet Solmaz, 5 çocuğuna ve yatalak eşine bakmak için ayakkabı boyacılığı yapan Süreyya E. adlı kadına boya sandığı hediye etmiş.
Ettiği yetmiyormuş gibi bir de Kaymakamlık sitesine koymuş fotoğrafını!...
İçi, yüreği de sızlamamış…
Bir kadına boya sandığı hediye etmekten…
Hiç başka bir şey bulamamış hediye etmek için…
Bu başta Midyat’ın ayıbı sonra da ülkemin ayıbıdır!...
*
Midyat’ın bundan tam 7 yıl önceki kaymakamı da ulusal basında yer almıştı.
Tabii ki, bu Ahmet Solmaz gibi değil.
Hafızalardan çıkmayan o kaymakamın adı Oğuzhan Bingöl’dü!...
Peki, ne yapmıştı bu Kaymakam Bingöl?
-İlçede ihtiyacı olan ve yardım isteyenlerin kendisine rahatlıkla ulaşmaları için Kaymakamlığın resmi internet sitesine cep telefonu numarasını yazmıştı.
Çünkü bu ülke Bingöl’den önce böyle bir kaymakam görmedi, bu nedenle basın mensupları da şaşırmıştı.
Gazetecilerin ısrarlı soruları karşısında da Kaymakam Bingöl:
-Ben Erzurum Hınıs’ta 5 inekle 5 çocuğunu okutan annenin oğluyum. Devlete ulaşamamanın ne anlama geldiğini iyi bilen biriyim, demişti.
*
Görüyor musunuz iki kaymakam arasındaki farkı?
Biri nasıl insancıl, halktan yana. Diğeri kokana!...
*
Kaymakam Solmaz’ın bu akıl almaz davranışı bana şu rivayeti anımsattı.
Babası oğlunun, iş bilmez ve gamsız haline bakıp:
-Sen adam olmazsın, dermiş.
Çocuk okumuş, devlet kapısına yamanmış, vezir (vali) olmuş. Sonrada adamlarını gönderip babasını konağına çağırtmış:
-Bak sen bana Adam olamazsın! Adam olamazsın, derdin ama ben vezir oldum, demiş.
Babası, oğlunun kıyafetlerini, belindeki kılıcı, şöyle bir süzdükten sonra:
-Oğlum ben sana “adam olamazsın” dedim, “vezir olamazsın’ demedim ki… Sen adam olsaydın, babanı ayağına getirtmez, kalkar kendin gelirdin!...
*
İşte Oğuzhan Bingöllere ihtiyacı var bu ülkenin, bu halkın…
Öyle, utanmadan bir kadına boyacı sandığı verip devletin resmi sitesine koyanlara değil.
*
Utandım… Utandım… İçime sinmedi bu iş...
Yazıklar olsun böyle kaymakama!...
