Temel gıda ürünündeki KDV yüzde 8’den yüzde 1’e indirilmesi de mutfaktaki yangını söndürmedi.

Raflardaki un, şeker, yağ gibi temel gıda ürünlerinin yanına yaklaşılmıyor.

İktidarın ekonomi politikalarının ağır yükü tüm toplumun sırtına yüklenmiş durumda. Ücretlerimiz enflasyonun altında ezilmekte, günlük kazancımızla insanca bir yaşam sürmek artık çok zor. Marketlerden, pazarlardan alışveriş yapmak cep yakıyor. Ulaşımdan barınmaya, beslenmeden ısınmaya kadar artık bu memlekette temel ihtiyaçlar lüks haline geldi.

*

Elektriğe, doğalgaza, akaryakıta, ulaşıma yapılan zamlar geri alınmalı. Düşük gelirli her haneye fatura yardımı yapılmalı. Başta eğitim ve sağlık olmak üzere tüm kamu hizmetlerine bütçeden ayrılan pay acilen arttırılmalı.

Toplumun en geniş kesimlerinin zamlar ve pahalılık altında ezilirken, kaynakların iktidar eliyle zenginliğine zenginlik katanlar için harcanmaya devam ediyor.

*

İktidar elindeki kaynakları hayat pahalılığı karşısında giderek yoksullaşan halk için kullanmalıdır. İktidar ve onun etrafında toplanan çıkar grupları için toplumun geleceğini heba edilmemeli, bir kişinin geleceğimizle ilgili aldığı kararlar ülkemizi yıkıma götürmektedir. Yoksulluk bu ülke insanının kaderi değildir! Bir avuç zenginin servetine servet katması için bu ülke insanı daha fazla yoksullaşmamalı.

*

Zamlar, hayat pahalılığı karşısında yayılan derin hoşnutsuzluğun, artık bıçağın kemiğe dayandığını fark eden iktidar sözcülerinin de, suçu başka yerlerde aramaları nafiledir. Bu ülkenin gençleri, işçileri, memuru, emeklileri ve emekçileri için hayatın her geçen gün zorlaştığı bir süreçten geçiyoruz.

Bıçak kemiğe dayanmıştır!

*

Artık yeter!...