'Şairin yuvası kadının göğsüdür.(İ.F. Sertelli)
İskender Fahrettin Sertelli’yi, 19 Eylül 1932-13 Ağustos 1933 tarihleri arasında Milli Eğitim Bakanlığı yapan, “Türküm, doğruyum, çalışkanım… “ diye başlayan andımızın yazarı Dr. Reşit Galip (Mustafa Reşit Baydur), “Harf devriminde en çok çalışan yazar” olarak tanımlamıştır.
Aynı zamanda ülkemizde tarihi roman akımının öncüsü olan İskender Fahrettin Sertelli, 1 Kasım 1928 tarihinde kabul edilen Yeni Türk harflerinin (Alfabesinin) geliştirilip benimsenmesi ve oturtulması sürecinde, beş yılda 40 kitap yayımlayarak bu devrime destek vermiştir. Öyle ki, Sertelli, Türk tarihinin ana hatları belirlendikten sonra, bu tarihi çerçevede yazdığı milli romanlarla milli davalarımızın halk arasında kök salmasına çalışmış ve bunda da başarılı olmuştur. Çünkü, tarihi romanları, detaylı inceleme ve araştırmalara dayanan eserlerdir. Bu özelliğiyle de onun eserleri halkımız arasında büyük bir beğeni ve istek görmüş ve Anadolu köylerine kadar yayılmıştır.
49 yıllık yaşamına polisiye romanları dışında kitap olarak yayınlanmış 100, gazetelerde tefrika olarak yayınlanmış 80 yapıt sığdıran İskender Fahrettin Sertelli’nin bu durumu onun okuyucu katında büyük bir kabul gördüğünün kanıtıdır. Eserlerindeki akıcı üslup, yalın ve sevimli anlatımının yanı sıra kolay okunur ve kolay anlaşılır olması da geniş halk kitlelerine okumayı sevdirme çabasındandır. Bu çaba da onu, tarih romanı alanında Ahmet Refik, Turhan Tan, Reşat Ekrem Koçu gibi popüler ve başarılı isimlerden biri kılmıştır.
Prof. Yavuz Abadan onun ölümünün ardından “Tarihten Sesler” dergisinde şunları yazmıştır: “Onun sessiz, gösterişsiz fakat ısrarlı bir çalışma, üretken bir yaratma yeteneği ile bezenmiş kişiliği arkadaşlarımız arasında yanlış bir duygu yaratmıştı. Onu daima özlerdik, aramızda bulunmasını dilerdik ama çoğu zaman aramızda bulunup bulunamadığının farkında olmazdık. Çünkü o, en heyecanlı münakaşaların, en neşeli konuşmaların en yüksek kıvamını bulduğu anlarda; yarına veya bir saat sonrasına bırakmayı uygun bulmadığı yazma işine dalmak için, nefsini her zevkten mahrum ederek aramızdan ayrılıverirdi…”
1895 yılında doğan İskender Fahrettin Bey, babasının görevi gereği ailesiyle birlikte Yemen de bulunmuştur. Yazın yaşamına 1928 yılında polisiye öyküler yazarak başlamıştır. Gazeteci, yazar ve iyi bir araştırmacı olan Sertelli dönemin önemli yazarlarındandır. Uzun yıllar Akşam Gazetesinde başyazar (başmuharrir) olarak çalışmıştır. İstanbul’da 1945 yılında yönetici olarak çalıştığı Eminönü Halkevi’ndeki çalışma odasında aniden hastalanmış ve kısa bir süre sonra ölmüştür. Mezarı Feriköy Mezarlığındadır.
Eserlerinden bazıları şöyledir:
Abdülhamit ve Afrodit (Roman), Deliler Saltanatı (1931), Telli Haseki (1932), Hint Yıldızı, Sakın Beni Okuma!, Üç Çiçek Bir Böcek, Fizyonomi (İlm-i Sima-1933), Casus Mektebi,Sahte Prenses, İngiliz Casusu Lavrens İstanbul’da, Sümer Kızı (1933), İstanbul’u Nasıl Aldık?(1930), Bizans’ın Son Günleri (1930), Öldüren Kadın, Seba Melikesi Belkıs, Semiramis, Asya’dan Bir Güneş Doğuyor (1933), Barbaros Gençliği, Akınları ve Ölümü (1938), Dünya Ağlıyor (1939), Kubilay Hanın Akınları (1939), Temuçin ve Oğulları (1939), Kutuplarda Bir Türk Kızı (1939).
Yazarın ayrıca yazdığı ve sahnelenmiş fakat basılmamış eserleri de mevcuttur. Bu oyunlar da şunlardır: Paris’te Bir Kürk Kızı (5 Perdelik Facia), Frengililer (İki Perde), Siyah Gölgeler (3 Perde Tarihi), Dora (3 Perde Komedi), Anadolu Yıldızı (3 Perde Operet), Kadınsız Dünya (3 Perde Dram), Uyanan Kin (3 Perde Komedi), Siyah Elmas (3 Perde Komedi).
Yazarın eski dilde yayımlanmış eserleri de mevcuttur. Filistin Tarihi, Yataklı Vagonlar Mabudesi, İngilizce Alfabe ve Bir Güzel Kadının Sergüzeşti.
İngilizce çevirileri de bulunuyor.
