Kim nereye giderse gitsin, kime ne anlatırsa anlatsın.
Ama birisi çıksın bana 657 sayılı devlet memurunun nereye gidip nereye gidemeyeceğini bir anlatsın
Hem de gittiği yerde fotoğraf verip kendini de masum gösterme peşine düşmüşken…
Vay canına, dedi kodu birlikteliği ilçe tarımının gelişmesi oluverdi!...
*
Bana kalırsa o kurumun başında bir sıkıntı var…
Baksanıza, kurumda yaşananlar boy boy gazetelerde..
Mühendisin aşkı…
Teknikerin emeklilik işleri…
Bir tek yazılmayan aynı kurumdaki akrabasının(!) uygunsuz işleri…
Koruyan, kollayan sağ olsun..
Mesela bu akrabanın aynı kurumdaki şehit yakınına, muhtar gelinine attığı mesajlarıyla rahatsız etmesi, hiç yer alır mı gazetelerde…
Batıyor!...
Daha da batacak, çünkü kılavuzu karga!...
*
Her gittiği yerde yalan, dolan, dedikodu.
Aklınca çocuk kandırıyor, çocuk!...
Kurumun tadını huzurunu bıraktın mı?
*
Kim dediyse güzel demiş:
-Dostluğuna güvenmediğin insanın düşmanlığından korkma!...
Sanıyor ki, altındaki koltuk hep kalacak…
Kadın kolları ziyaret ediyor, başkanları ziyaret ediyor…
Destek veriyorlarmış, varsın versinler, getirdiğiniz adama elbette sahip çıkacaksınız. Çıkmazsanız ortada kalır!
Bu başkanlar esnafı, tüccarı, vatandaşı, sokağa çıkıp ziyaret etsinler…
19 yıldır iktidarlarında ekonomik sıkıntılar altında inim inim inleyen esnafı.
Kirasını, kredisini ödeyemeyen, evine bir ekmek götüremez hale düşürülen insanımızı…
*
Cevabını hala bulamadığım üç soru var:
Birincisi, bir yıl içinde 2 kez çalışma ve başarıları nedeniyle “Takdir” verdiğiniz kişi, ne oldu da bir anda tüh…kaka… ilan ediliverdi?
İkincisi, o kurumdaki akraba hakkında herhangi bir işlem yapıldı mı?
Üçüncüsü de, Devrek’teki üstün çaba ve maarifetleri (!) nedeniyle Adana’ya yolladığınızdan arta kalanlar temizlendi mi?
*
Bu da, o da sizin çocuğunuzdu hani!
Çocukların günahı yok aslında…
Asıl günah onları siyasi emelleri için kullananların boynuna.
*
Bunların cevabına ulaştığım gün okuyucularımla paylaşacağım.
