Benim esnafım, memurum, işçim, öğretmenim, emeklim, işsizim, gencim, yaşlım…

-Nasıl haliniz vaktiniz yerinde mi?

İşleriniz nasıl gidiyor?

Evinize eti, ekmeği rahatlıkla götürebiliyor musunuz?

SSK, Bağ-Kur, çekinizi, senedinizi rahatlıkla ödeyebiliyor musunuz?

*

Ay sonları çabuk geliveriyor,

Kiranızı, telefon, su, doğalgaz, elektrik paralarını rahatlıkla ödeyebiliyor musunuz?

Ey emeklim, yetirebiliyor musun emekli maaşını…

*

İşsiz gencim, herkese iş, aş vaat edenlere karşı görevini fazlasıyla yapmıştın!

Girebildin mi işe, atanabildin mi öğretmen adayı kardeşim, götürebiliyor musun evine aşı?

“Yola devam” diyen genç kardeşim, işsizim…

Ekonominiz düzeldi mi, ülke ekonomisi?

Bakkal Murat sattığını yerine koyabiliyor musun? Manav Mehmet, mobilyacı kardeşim üretim ve satışında artış var mı?

Dolar, Euro ile aran nasıl?

Yine yola devam, deyin(!)…

*

-Bizler bu köşelerde “esnafımız perişan” diye yazarken, sizler “yook böyle şey” diyerek eklemiştiniz “yola devam” diye, bir gelişme oldu mu ileriye dönük yaşamınızda?

“Evet” diyorsanız, haliniz vaktiniz yerindedir sanırım.

*

Ve en önemlisi benim halkım!...

Sizin günden güne ekonominiz çökerken, birileri zenginleşti. Devletin 128 milyar buhar oldu? Sesini çıkardın mı?

Ey muhtarım, köylüm!...

Sizler de… Yola devam demiştiniz.

-Köy yolları yapıldı mı?, Köylerimiz su’ya kavuştu mu?

Yolunuz yapıldı ise, suyunuz akıyorsa şarıl şarıl…

Bir diyeceğim yok, elbet…

Yola devam…

*

-Uzlaşma içinde olacağız, demişti…

Ülkede bir uzlaşı görüyor musunuz?

Yoksa her gün kavgasını mı seyrediyorsunuz, bu iktidarın?

-Toplumun kamplara bölünmüşlüğünü görmüyorsanız, yola devam…