Hatay’dan Gökhan Zan:
-Allah'ım yardım et. Hatay bitti. Yalvarıyorum sesimizi duyun. İnternet yok, su yok, yardım yok, kimse yok. Hatay terk edilmiş halde. Ne olur sesimizi duyurun. Ne olur sesimiz olun. Yalvarıyorum!
*
Kahramanmaraş’tan Şeyma:
-Yardım edin, deprem oldu ailemle evdeyiz, çıkamıyoruz.
*
-Abla çok kötü durumdayız. Bak, tavana bak… Tavan üzerimizde, zor durumdayız..
*
-Depremin altında kaldık… Anne iyi misin anne!...
Anne lütfen yatağın altına, bi yere saklandım de lütfen.
*
-En kaz altındayız, kaşımız kanıyor. Arkadaşımızın birinden ses yok. Lütfen bunu duyan yardıma gelin.
*
Askerlerin enkazdan çıkarttığı minik kız:
-Annemi de kurtarın!
*
-Bunların hepsi yatalak, engelli.. Hastalar soğuktan donmak üzereler…İçerde halen hastalarımız var, yatalaklarımız var. Lütfen yardım edin, lütfen!
*
-Ceren, anne ses verin!...
*
-Diyarbakır’da enkaz altında görüntülenen bir genç:
-Ablam, kardeşim ve ben buradayız. Kardeşim tepki veriyor. Ses geliyor!..
*
Adıyaman’dan ses:
Elektrik yok, hava çok soğuk. Sağ kalanlar aç ve donmak üzere, enkaz altındakiler hala kurtarılmayı bekliyor.
*
Buse'nin ablası:
-Buse biz buradayız sakın korkma, biz birazdan sana ulaşacağız.
*
-Sesleniyorlar, bizi kurtarın diyorlar. Kurtaramıyoruz, nasıl kurtaracaz abi. Abi sabahtan beri hiç kimse yok ya, kimse yok. Kimsesiziz, abi şu duruma bak ya!.
*
-Ses veriyorlar, ikisi yaşıyorlar. Ama kimse gelmiyor.
-Yakınlarımızın hepsi öldü. Bacımız kızı öldü. 17 yaşında
-Benden başka kimse kalmadı ailemden…
*
-Annem kaldı içeride!...
*
-Yenge yenge...Duyuyorsan cevap ver. Telefon çalıyor açsana. Cevap ver, nerdesin?
*
Çığlıklar hala kulağımda…
Acımız büyük…
Geçmiş olsun güzel insanlarım..
Geçmiş olsun Türkiye’m..