Yazın gurbetçinin gelişiyle biraz olsun ekonomik nefes alan esnaf, sanayici, işçi, emekçi onların dönüşüyle de zor günler yaşıyor.

Batıyoruz demeye korkuyorlar anladığınız!

Okullar açıldı, çoluk çocuğun eğitim masrafları, ev kiraları arttı, ertelenen, yapılandırılan borçların geri ödemeleri başlayacak.

Yani kuzum gidişat hiç de iyi değil.

*

Odun-kömür validen öteberi kaymakamdan..

Ekonomik kriz dokunmaz onlara…

Dün itibarıyle dolar 8.45, Avro 9.96 olmuş.

İtiraz eden, utanan var mı?

Adamın 1 avrosu benim 10 lirama tekabül ediyor, diye.

Bu yüzden Almancılar’ı anlıyorum.

Geldiklerinde de çok mutluydular memleketlerine…

1000 Avroları 10 bin 500 TL etti etti, bu yüzden yaz boyunca, keyif çatıp, gezdiler, eğlendiler. Sonra da gittiler.

Ya sen kuzum?

*

Emekçim, köylüm, işçi, asgari ücretli kardeşim…

Alanya’da, Kuşadası’nda, Ayvalık’ta, Marmaris’te, Bodrum’da  tatil yapabildin mi bir hafta olsun…

Hasbahçe’de hamal, ırgat emeği sömürülen, kul, köle…

*

Elektrik, doğalgaz zamları, akaryakıt zamlarıyla fakiri soyup zengini zengin, yandaşı yalakayı ihya et, ete, süte, tüpe, yağa, şekere, una zam yapılsın sen de çıkıp:

-Ekonomik kriz bize dokunmaz!, de.

*

Ne demişti şair:

“Ve açsak, yorgunsak, alkan içindeysek eğer

ve hâlâ şarabımızı vermek için üzüm gibi eziliyorsak

kabahat senin,

— demeğe de dilim varmıyor ama —

kabahatın çoğu senin, canım kardeşim!”